Η ακμή αποτελεί ένα νόσημα πολυπαραγοντικής αιτιολογίας που προσβάλλει κυρίως το πρόσωπο, το στήθος, τη ράχη και τους ώμους.

Με βάση τα έως σήμερα δεδομένα θεωρείται πως είναι το τελικό αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης της ανώμαλης κερατινοποίησης των τριχοθυλακίων με ορμονικούς και μικροβιακούς παράγοντες σε άτομα με γενετική προδιάθεση για ανάπτυξη ακμής. Στην αλληλεπίδραση αυτή σημαντικότατος είναι ο ρόλος που διαδραματίζει η φλεγμονή όχι μόνο στην έναρξη αλλά και στη συντήρηση και επιδείνωση της  ακμής.

Ο καθαρισμός προσώπου και η εξαγωγή σμήγματος είναι απαραίτητη για να υποδεχθεί το πρόσωπο αλλά και η ράχη την κατάλληλη θεραπεία.